La Palma dagboek nummer twee. Her duurde even, want in het tweede appartement hebben we geen internet. Dat is op zich wel even goed voor ons. Geen instagram, geen twitter, geen nu.nl. Alleen wijzelf met een glas wijn, de zon en onze gedachten. Voor bloggen vanaf locatie is het alleen wat minder gunstig.
Op de vierde dag van onze La Palma trip hebben we Puro Atlantico verruild voor Finca La Camuesa. Tot twee uur genoten we van ons eerste (heerlijke) appartement en daarna rijden we wederom over smalle weggetjes, langs de zee de bergen in om bij ons nieuwe appartement te komen. Finca La Camuesa ligt in tegenstelling tot Puro Atlantico bij een dorpje. Er is dus iets meer te doen in de omgeving en aangezien we de eerste dagen vooral hebben ontspannen is een beetje reuring wel leuk.
We doen opnieuw boodschappen (de wijn is bijna op en we zijn vergeten chocolade te kopen en dat kan natuurlijk echt niet), genieten wederom van onze kaasplankjes en zwemmen in het grote zwembad voor ons terras. ’S Avonds bij kaarslicht onze boeken lezen, kletsen en genieten van de sterren.
De volgende dag staat in het teken van de zee. We gaan vier uur op een catamaran om dolfijnen en andere vissen te spotten. Goh, je bent wel echt een geluksvogel als je inderdaad dolfijnen ziet. Al dobberend op het water, genietend van de zon en de zeewind begint Lin opeens te gillen. ‘’Ik zie een vin! Ik zie een vin!’’ Niemand op de hele boot heeft het nog gezien, inclusief kapitein met verrekijker niet. Maar Lin ziet ze. Even denkt ze dat ze zich heeft vergist, en ietwat beschaamd verontschuldigt ze zich voor haar uitroep, maar de kapitein geeft opeens vol gas in de richting waarop Lin heeft gewezen. En daar zijn ze. Ongeveer 10 dolfijnen om onze boot. Ze blijven minstens een half uur om ons heen zwemmen. Het is magisch. Echt magisch. Wat een prachtige dieren en wat bijzonder om ze zo in het wild te zien. Op de foto zetten is moeilijk, maar misschien krijgen jullie door bovenstaande foto’s toch een beetje een beeld bij deze dag. We varen ongeveer vier uur, lunchen aan boord, zien een grot een oud piratendorp en tot slot mogen we nog even op de banaan. Jawel, het blijft natuurlijk een toeristenboot mensen. Maakte ons niks uit hoor. Wij blijven gewoon lekker aan dek zitten om van het zonnetje te genieten. Een heerlijke dag is het.
En dan is het alweer dag zes. Morgen is de laatste dag, want vrijdag vliegen we alweer naar huis. We zitten as we speak aan de boulevard met uitzicht op zee achter onze laptops om een blogje te tikken. Hoezo verslaafd 😉
Tot snel lieve lezers!
edit: omdat wij de dag van nationale rouw in acht wilden nemen en zelf gisteren eigenlijk alleen maar bezig waren met het volgen van het nieuws en de live stream zijn de dagboeken later geupload. In deze diary zit dus een dag vertraging.
